Z lekkim niedowierzaniem, że to już, żegnamy ten rok 2021. Szybko zleciało! Miniony czas był bardzo intensywny, pełen wrażeń z całej palety kolorów. Sukcesy, rodzinne radości, smutki, niepowodzenia, cięższe chwile. Jak zwykle staramy się wyłapywać z codzienności to co najlepsze. Ten rok postawił mi wiele pytań i był bogaty w poszukiwania, ale jednocześnie na wiele z nich znalazłam odpowiedź. Teraz tą wiedzę chciałabym wprowadzić w swoje życie - a to chyba znacznie trudniejsza sprawa. :) Mam nadzieje, że to się uda. W następnym wpisie chciałabym opisać moje oczekiwania na rok 2022, ale póki co czas na migawki ostatniego miesiąca w roku, na które Was serdecznie zapraszam!
To miesiąc choinki, która ogrzewała nas przez cały czas.
Miło pić poranną kawę w takich okolicznościach. :)
W Layette piękny świąteczny klimat przez cały miesiąc.
Od klientów dostajemy wszelakie zapytania - np. jaki zestaw stworzyć w kolorystyce granatowej z liskiem - i my wtedy szybciutko wysyłamy smsem podpowiedź. :) Bardzo lubię tą część swojej pracy.
Taki przecudny prezent dostaliśmy od partnerskiego sklepu Dobre Liski. Muszę przyznać, że ogromnym plusem naszej branży jest to, że spotykamy naprawdę cudownych i inspirujących ludzi. Właściwie na tym opieramy naszą działalność, bo ważny jest kontakt i atmosfera z każdym podwykonawcą. Mieliśmy w historii tylko 2 nieprzyjemne sytuacje i po prostu zrezygnowaliśmy ze współpracy (na etapie produkcyjnym) - staramy się nie dokładać sobie dodatkowych powodów do stresu i chcemy by wszystko co tworzymy miało dobrą energię. Nie na wszystko ma się wpływ, ale na otaczających ludzi tak!
Grudzień to też czas...smogu. U nas w Łodzi jest sporo lasów, więc nie zawsze są zanieczyszczenia jak w innych miastach, ale bywają takie bezwietrzne, mgliste dni i pewne zjawiska atmosferyczne, gdy te całe spalenizny z kominów powodują, że nie można oddychać! Zrobiłam zdjęcie, ale za chwile musiałam Miłoszka położyć spać do łóżka, bo sam pokazywał, że w powietrzu jest ble!
No i lekcje zdalne - kolejna rzecz, która mnie przerażała, a jak zwykle rzeczywistość okazała się być przyjemniejsza. Marysi się bardzo podobało, czuła się taka dorosła. :) Oby tylko nie na długo, bo wszystko zależy od dobrych proporcji.
Ach te bajki... Zazwyczaj dawkuje w małych ilościach, ale w tym miesiącu potrzebowałam tej chwilowej "hipnotyzującej niani" jak lekarstwa.
Taki piękny kalendarz adwentowy (Meri Meri) z szopką podarowała nam ciocia Ania, z którą również było miło się spotkać i poplotkować do późna wieczorem.
Już Wam pisałam, że zupełnie ominęła mnie przedświąteczna gonitwa za prezentami. Rzadko bywam teraz w galeriach, a jeśli to staram się nie robić tego w biegu, tylko łącze z chwila na kawę w samotności. :)
Już jakiś czas temu na targu staroci kupiłam ten ręcznie malowany talerzyk. To chyba najstarsza rzecz w Magicznym Domku, pochodzi z Portugalii z XVII wieku!
Niemalże cały rok w domu z nosem na kwintę, a tu w grudniu znów rodzinne wyjście! Na święta wróciła do nas z Warszawy Zuzia.
Miłoszek też miał ochotę, ale z racji, że były minusowe temperatury wszystkie części, za które się łapał były przeraźliwie zimne (uparł się, że będzie bez rękawiczek). Wiec weszłam tam z nim i w trakcie tych obrotów zmieniałam cały czas stanowiska. Chciał na słoniki i w imbryczku, w karecie i w samochodzie. A ja ledwo utrzymując równowagę, cała zielona, ledwo się przeciskałam miedzy figurami. Zuzia nagrała to z boku - taki dokument o losie matek - czyli wyobrażenie vs rzeczywistość. :P
Ekipa!
Z takimi pomocnikami wszystko zapięte jest na ostatni guzik. :)
Nasi przyjaciele podrzucili nam przed świętami długo dojrzewający piernik. Jakie to miłe! A jakie przepyszne!
To był fajny dzień! W drugi dzień świąt nocowała u nas Zuzia, zjedliśmy śniadanko, potem tańczyliśmy, bawiliśmy się - a ja czułam jakbym miała jeszcze nastoletnią córkę. Chyba już rozumiem na czym polega łatwość wielodzietności w niektórych rodzinach, gdzie różnica między niektórym rodzeństwem to 10-15 lat. ;)
Po świętach są też urodzinki kuzyneczki Soni.
A w Nowy Rok było trzeba naprawdę odespać! Pierwszy raz w życiu Miłoszek poszedł spać o 1 w nocy! Cały weekend odsypialiśmy i wracamy znów do normalnego, harmonijnego trybu rodzinnego życia.
To nie był najłatwiejszy rok, tym bardziej, że przecież nie wszystkie trudniejsze chwile jestem w stanie tu umieścić. Trzy końcowe miesiące były bardzo intensywne. Jednak jestem wdzięczna za wiele rzeczy, które w tym roku zobaczyłam, zrozumiałam, zmieniłam. Jestem pełna nadziei na kolejne miesiące. Jak dobrze znów zacząć od nowa! (Ja w to wierzę ;) )
Do napisania już niebawem!