Ogród

Ostatnie dni mamy bardzo zabiegane i męczące. Jedną nogą jestem na urlopie macierzyńskim, drugą zamykam pewien rozdział w życiu zawodowym. Załatwiam masę spraw z maleńką Gabrysią i całe szczęście, że noworodki są bardzo wyrozumiałe i dużo śpią. ;) Jestem zmęczona. I wcale, ale to wcale nie tym, że wstaję w nocy nakarmić najmłodszą pociechę, bo to sama przyjemność. Jestem zmęczona nadmiarem bodźców, złymi wieściami ze świata i pędem życia. 

Balsamem jest dla mnie nasz Magiczny Domek i ogród. Cieszę się, że udało nam się nieco odświeżyć nasz zielony zakątek. 

Jesteśmy gotowi by spędzić w nim wakacje. :)

Często się pytacie, czy mieszkamy na ulicy Marynarskiej, ale to tylko nasza wewnętrzna nazwa. :)

Jeszcze w zeszłym roku pisałam Wam o ogrodzie tak:

"Bardzo lubię nasz ogród, bo myślę, że ma w sobie dużo uroku. Jeszcze 21 lat temu była tu polana, za którą zaczynał się olchowy lasek. Tu na tej polanie mój Tata postawił nasz rodzinny dom, a my po latach wróciliśmy do niego, by stworzyć w nim własną historię. Ogród pieczołowicie był pielęgnowany, trawa zawsze skoszona i nawożone kwiaty. Było pięknie, jak w pudełeczku, trochę zbyt modelowo. Tu altana, tam taras i studnia głębinowa. Wszystko miało swoje miejsce i lśniło nienaganną czystością. Ogrodem zajmował się mój Tata, czasami tylko wzywał jakiegoś fachowca. Gdy zachorował, ogród lekko zdziczał. Piszę lekko, ponieważ staramy się ze wszystkich sił, by w jakimś stopniu zachował swoją przyzwoitość. Czas jednak rozpanoszył się tu na dobre i to dosłownie na dobre, bo z wymuskanego ogrodu zaczęła się tworzyć magiczna historia. Nie jest idealnie, trochę dziko, frywolnie, jednak to nie oznacza, że ogród został zostawiony samopas. Są sfery starannie wyprofilowanego żywopłotu i strefy bujnej natury oraz masa tajemnych zakamarków. 

W dzisiejszych czasach trudno się oddać w pełni gleboterapii, wiec u nas nigdy nie jest idealnie. Lubimy jednak te dni, kiedy możemy zająć się naszą zielenią, na tyle ile nam czas i siły pozwalają. U nas wszystko rośnie błyskawicznie. Bujny bluszcz opasający ogrodzenie trudno ujarzmić, a trawę kosić można by było dwa razy w tygodniu. Z braku czasu, dajemy jej czasami oddechu, albo kosimy pewne partie i zostawiamy dzikie pola, które wg mnie są niezwykle urocze. W naszym ogrodzie nie ma wielu kwiatów, ale mi tak ciężko się z tym wszystkim połapać - które kwiaty potrzebują cienia, które słońca, jaką glebę... Nie spamiętam tego nigdy. Mam swoje ulubione centrum ogrodnicze, takie niewielkie, gdzie pani ekspedientka ma niezwykle imponującą wiedzę. Chyba już załamuje ręce na mój widok, bo jak mi coś tłumaczy, to ja zazwyczaj nie rozumiem o czym ona do mnie mówi. Zadaje wciąż te same pytania innymi słowami i ona nie może nadziwić się jak takie proste rzeczy można tak komplikować. Wciąż nie mogę zrozumiem czemu byliny kwitną tak krótko, a rośliny jednoroczne długo, ale po roku trzeba je wykopać i nie nadają się już do niczego. :) Ogrodową wiedzę buduje się latami poprzez doświadczenie. Oczywiście mam dobre strony. Jestem świetna w tzw. "destrukcji" - przycinanie roślin, drzew i żywopłotów to dla mnie sama przyjemność. Z dużym ogrodem jest jednak tak, że gdy z wielką starannością wypielimy jeden zakątek w ogrodzie, to już w drugiej części roi się gąszcz pokrzyw i ostu. Ogród to nieustanna praca. Jeśli mieszkasz w bloku, lub nie masz po prostu podwórko, pomyśl o ile więcej czasu masz dla siebie. :) Jednak są tacy ludzie, jak my, którzy nie wyobrażają sobie życia bez tych chwil, które mogą spędzić na łonie natury."

Jednak w tym roku postanowiliśmy, chociaż w części gdzie najczęściej bywamy, zrobić gruntowne porządki, tworząc przytulny zakątek w cieniu pięknych drzew.

Uwielbiamy spędzać tu czas z najbliższymi i jeść na świeżym powietrzu!

Czekamy na poziomki. :)

A już w ten weekend zabieramy się za fajny projekt w ogrodzie. O efektach z przyjemnością niebawem Wam napiszę! :)

Wasza G.

SHARE: