Pierwsze Urodziny Marysi

Nie wiem jak Wam, ale mnie ten rok zleciał bardzo szybko. Szybko, jednak pamiętam każdą najmniejszą chwilę. Odtwarzam dokładnie poród i (co może się wydać dość dziwne dla niektórych) uwielbiam do niego wracać myślami i analizować każdą sekundę. Było to nie lada wyzwanie, ale i jedna z piękniejszych chwil w moim życiu. Pamiętam pierwszy dzień w domu, po powrocie ze szpitala (dziś, 12-go października mija dokładnie rok). Pierwsze spotkanie ze szczurkami (tzn. naszym zwierzyńcem), to, że moja Mama zrobiła na powitanie karpatkę, a Tata z bratem i Panem Poślubionym przygotowali wielki transparent "Witamy Gusię i Marysię w Domku". Jak tylko wjechaliśmy na nasza ulicę i zobaczyłam ten napis momentalnie zaczęłam płakać jak bóbr (do dziś kręci mi się łezka w oku). Pamiętam pierwsze delikatne posiłki, które przygotowywał mi Pan Poślubiony, ten ryż z prażonym jabłkiem był najpyszniejszy na świecie. I to, że pierwsze dwa tygodnie mieliśmy tylko dla siebie. Pamiętam, jak hucznie świętowalismy pierwszą 'tygodnice' Marysi i była u nas cała rodzina, a sąsiadka przyszła ze zgranymi zdjęciami, które zrobiła z okna, właśnie tego transparentu, który nie ukrywajmy, był widoczny na całej ulicy! ;) Nie baliśmy się ludzi, spacerów, wyjść z małym dzieckiem, bo Marysia stała się normalnym, pełnoprawnym członkiem naszej rodziny. Pamiętam jak byłam zdumiona, że dziecko, może być od razu 'jakieś'. To nie tylko dziecko, ale też kształtująca się osobowość i chyba właśnie ją najbardziej kocham w Marysi. Nie jest stereotypowym dzieckiem, jest sobą i nietuzinkowym, małym człowiekiem. Teraz już wiem dlaczego pewne wskazówki 'cioć dobra rada' nie mają pokrycia w rzeczywistości. Każdy bobas jest po prostu inny. To dlatego nie umieszczam na blogu rad odnośnie kąpania, spania, karmienia, szczepienia i bóg wie czego jeszcze, bo owszem mam swoje sprawdzone sposoby, ale inna mama ma pewnie swoje. Są rzeczy, w które wierzę np. moc rutyny w pewnych częściach dnia czy unikanie przesadnego trzęsienia się nad dzieckiem przy jednoczesnej sile przytulasów i buziaków bez końca (bo w tej kwestii rozpieszczać można do granic możliwości). I jeśli ktoś mnie zapyta o radę, to powiem co u nas się sprawdziło, ale nie daję sobie głowy urwać czy sprawdzi się to przy Waszym nietuzinkowym człowieczku. ;) 

Nie sprawdziły się rokowania, że dziecko to jakaś wielka mistyczna próba dla związku, bo tak naprawdę docenia się te chwile we dwoje jeszcze mocniej. A na dodatek okazuje się, że chce się właśnie spędzać czas we troje, bo jest jeszcze fajniej! Dochodzi jeszcze takie silne przeczucie, że jak patrzę na Marysię i Pana Poślubionego to myślę sobie, że skoro z naszej mieszanki powstało takie cudo to musieliśmy się dobrać doskonale! ;)

Myśląc o tym roku pamiętam każdy fajny moment. To jak razem tuliliśmy w nocy Marysię, gdy wychodziły jej pierwsze ząbki. To, że praktycznie 95% Marysiowych kąpieli zawsze robimy razem (wyjątkiem są tylko wyjazdy Pana Poślubionego) oraz te chwile gdy 'kłocimy' się to ma zajmować się Marysią, a kto zająć się częścią innych obowiązków (bo wiadomo, że fajniejsza jest zabawa z Maryśkiem! ;). Pamiętam kąpiele pod chmurką, pierwsze wypowiedziane świadomie 'Mama" (i to dokładnie w Dzień Mamy), pierwsze stałe jedzenie, pierwsze kroczki. To wszystko 'pierwsze' tak niesamowicie cieszy, ale okazuje się ze to drugie i tysiąc dziesiąte równie mocno!  

I, że wszystko się da. I utrzymać porządek w domu i prowadzić życie towarzyskie. Jest tak samo i .. zupełnie inaczej. Najwięcej zmienia się w głowie. Na lepsze. :)

No tak, miałam tu skrobnąć szybkiego posta, a tak się rozpisałam! Jednym słowem taki rok trzeba było hucznie świętować. I tak w Magicznym Domku odbyły się Marysiowe pierwsze urodziny w gronie naszych najbliższych!

Ponieważ zaproszonych było prawie ponad 20 osób (ach byłoby więcej, ale część niestety nie mogła się stawić), musieliśmy zorganizować jak najwięcej miejsc siedzących. By było więcej miejsca w naszym, naprawdę niewielkim salonie, przesunęliśmy stół, który pełnił rolę szwedzkiego bufetu.

Złote akcenty i naprawdę ładne, jak na papierowe, talerzyki i kubeczki (H&M Home).

I nasz chłopak ze spineczką. :P

A tu selfie i Mama! ;) Jestem Mamą od roku! Niesamowite!

No i leśny Marysiowy tort! Bardzo chciałam zrobić go sama. Jednak chyba coś w tym jest, że coś od serca zawsze wychodzi! :)

Z pewnością będziecie pytać o przepis. Przepis miała moja Mama, ale dla pewności porównałyśmy go z tym (klik) z internetu. Marysiowy jest większy z 6 jajek (więc wszystko razy trzy ) i ma inny krem (jedna ubita śmietanka, 6 serków mascarpone oraz cukier (na oko wg smaku)).

Muchomorki wykonałam sama z masy cukrowej, którą zamówiłam przez internet. (klik)

I Marysia w akcji! :)

Było naprawdę wspaniale!

A tu 'prawie' wszyscy na zdjęciu!

To był cudowny wieczór! Marysia tak się świetnie bawiła, że poszła spać po godzinie 22.00!

Kolejna wspaniała chwila wpisana do pamiętnika.

Do napisania kochani!