Nasze Smutki

Zazwyczaj umieszczam posty o jasnej stronie naszego życia, bo właśnie takie chwile chcę zapamiętać. Jednak życie składa się z różnych odcieni i smutków, które Magiczny Domek  nie omijają.

Ostatnio chodzę po domu jak cień, nie mam ochoty i siły na nic. Dom niesprzątnięty, lato nie cieszy tak mocno i nie mogę skupić się w pracy. Mamy naprawdę wielkie zmartwienie. Kikulek jest chory. :(

Dziś mija miesiąc odkąd niewidoma kotka trafiła do Magicznego Domku. Nawet zapomniałam o tym jak szybko można się przywiązać do nowego domownika. Natychmiastowo buduje się magiczna wieź ze zwierzakiem, które dodatkowo wymaga bardzo dużo opieki i troski. Ale z dnia na dzień było już lepiej. Częste wizyty u weterynarza, oraz odpowiednie leczenie zaowocowały szybkim polepszeniem gojenia się oczek. Kikulek z wychudzonej kotki przypominającej zombie (krwawiące oczka były na wierzchu), zamieniła się w śnieżną księżniczkę o długich nogach i niebieskich oczkach. Cały czas trwała socjalizacja naszych zwierzaków z nowym członkiem rodziny i były już naprawdę duże postępy (oczywiście Gapcia szybciej nawiązała kontakt, Lunka do tej pory jest na dystans, ale nie jest wobec Kikulki agresywna).

Kikulka miała duży apetyt i jadła jak szalona 5 posiłków dziennie i przytyła już kilogram w ciągu 3 tygodni. 

I nagle we wtorek wieczorem przestała jeść. Gdy nic nie zjadła następnego dnia rano od razu się przeraziłam. Coś było nie tak. Była osowiała i bardzo szybko oddychała. Wpakowałam ją do klatki i migiem pojechałam do weterynarza. Bogu dzięki, że mam taką prace, że w nagłych przypadkach mogę się spóźnić a nawet monitorować wszystko przez telefon. Kikulka miała straszny napad duszności. Z minuty na minute było coraz gorzej. Oddychała w zawrotnym tempie przez otwarty pyszczek (co u kotów zdarza się bardzo rzadko!). Miała prześwietlenie i okazało się, że ma zmiany na płucach. Prawdopodobnie krwiak lub zapalenie płuc.

Dodam jeszcze, że ma w sobie 2 śruty! Ktoś kiedyś do niej strzelał z wiatrówki! Jeden śrut wyczułam sama i nie wiedziałam co to jest - do głowy by mi nie przyszło! 

Dostała masę antybiotyków i miała inhalację tlenową. Zabrałam ja do domu i miałam ją bacznie obserwować by w razie czego podjechać do weterynarza przed 20tą. Kikulka zachowywała się spokojnie, chociaż oddech miała wciąż przyspieszony. Całe szczęście, że siedziałam z nią w pokoju, gdy o godzinie 11 w nocy dostała strasznego napadu duszności - znów!

Potem pamiętam wszystko przez mgłę. Z mokrymi włosami, zarzuciłam marynarkę na nocną koszulę. Jechaliśmy jak szaleni do całodobowej przychodni weterynaryjnej. Była w ciężkim stanie, a ja myślałam, że oszaleję. Boże jak się bałam. 

Kilulek nasz musiał zostać w szpitalu i przebywa tam do dziś. Z jednej strony jestem przerażona, dopiero co oswajała się z nowym otoczeniem, a już musiała trafić do obcego miejsca z innymi zapachami. Zawiozłam jej posłanko, by choć trochę poczuła swój nowy domek. Jej stan jest ciężki. Ma powiększone serduszko i zapalenie płuc. Prawdopodobnie to już przewlekła choroba spowodowana kocim katarem, przez co też straciła wzrok. Czuję się spokojniejsza, gdy Kikulek jest pod opieką lekarzy, ale boję się o każdy dzień. 

Jak się okazuje, utrata wzroku to najmniejszy problem. Koty radzą sobie doskonale. Żyjąca na wolności kotka, musiała chorować często. Początkowo antybiotyk brany na oczka, trochę przystopował rozwój choroby, niestety odporność po takich przejściach jest bardzo mała i choroba się rozwinęła.

Teraz najważniejsze jest wyleczenie zapalenia płuc. Niewydolność serduszka juz pozostanie i będzie musiała brać codzienne leki i prowadzić bezstresowe życie (co w Magicznym Domku bardzo sobie cenimy).

Ale póki co walczy, walczy o każdy dzień. A ja modle się, by została w Magicznym Domku i była tu szczęśliwa. Tyle przeżyła w swoim krótkim życiu (ma ok. 3-4 lata), że nie zasługuje na to by tak skończył się jej los.

Proszę Was z całego serca, trzymajcie kciuki.

Wasza G.