Cenny Czas na Codzienność

Chociaż przeszedł mi przez myśl pomysł, by maj uczynić miesiącem bez wpisów, bo ostatnio czasu mam jak na lekarstwo, to jednak wiem, że liczycie na to, że nie będziemy Was zaniedbywać. Gdyby tylko doba była dłuższa, pisałabym niemalże codziennie! Wiele postów czeka w kolejce, a ta kolejka się wydłuża z każdym tygodniem, aż zaczynam niektóre wpisy pomijać i chować do szufladki. Czasami chcę powiedzieć Wam tak dużo, bo wiele we mnie w ostatnim czasie przemyśleń, wniosków i zmian, ale by to wszystko spisać potrzebuję chwilki spokoju dla siebie. Czasami mam dosłownie chwilę, by się do Was odezwać i piszę lekkiego posta chociażby o kosmetykach. Dla mnie jest to równie ważny temat, bo dotyczy codzienności oraz kobiecości, ale wtedy wiem, że może pojawić osoba, która uchwyci tylko tą materialną powierzchowność i jeszcze to soczyście oceni. Wtedy myślę, sobie: : "A niech mnie, dziś nie mam sił na takie komentarze". I post znów wrzucam do szufladki. A czasami jest tak, że codziennie planuję zasiąść przy komputerze i spokojnie spisać temat do blogowego pamiętnika, ale dzieje się tyle fantastycznych rzeczy, że szkoda mi na to czasu. Bo ten nasz cenny czas na codzienność trzeba doceniać i celebrować. Odkąd mam dzieci, wiele się we mnie zmieniło i swój czas cenię jeszcze bardziej. Wyciskam z dnia wszystko co najlepsze, chociaż teoretycznie naprawdę nie robię nic wyjątkowego. A może właśnie robię? Żyję i cieszę się z tej całej sumy cudownych drobnostek, które czynią mnie szczęśliwą.

Do tego dochodzi bardzo ważny balans pomiędzy pracą i obowiązkami, a odpoczynkiem. Po cudownej majówce, o której napiszę Wam już niebawem, zabraliśmy się za domowe i ogrodowe porządki. A gdy tak wiele jest do zrobienia, doba kurczy się nieustannie, ale praca daje wiele satysfakcji i poczucie spełnienia. Więc jeśli czekacie z niecierpliwością na kolejny wpis, a on się nie pojawia, to pomyślcie, że po prostu celebrujemy naszą codzienność i niezależnie co robimy, staramy się włożyć to jak najwięcej serca, a to zajmuje sporą część naszego rodzinnego czasu. I czasami może łatwiej i szybciej byłoby zrobić to po najniższej linii oporu i wtedy zyskać trochę czasu, ale im jestem starsza, tym wiem, że jeśli coś wymaga od nas większego wysiłku, bardziej to doceniamy i mocniej nas to cieszy.

Zawsze można zrobić coś szybkiego i sprawdzonego na obiad, ale więcej satysfakcji daje szukanie ciekawych zdrowych przepisów i poszukiwanie nowych smaków chociażby w weekendy. Wtedy gotowanie daje mi więcej satysfakcji.

Przez moje ostatnie kłopoty z kamicą żółciową oraz różnymi przemyśleniami dotyczących zdrowia i  odżywiania, wiele się pod względem jedzenia u nas zmieniło. Myślę, że napisze o tym osobnego posta, ale świadome gotowanie wkracza ewolucyjnie do naszej kuchni, a ja nie czuję się jakbym "traciła czas przy garach", tylko dbała o zdrowie swojej rodziny i odkrywała w sobie kolejną pasję.

(A zupa szparagowa wyszła znakomita!)

Jeśli marzycie o własnym ogródku, pomyślcie ile czasu będziecie mu mogli zapewnić. Jego piękno w dużej mierze zależy od naszej pracy, którą w niego wkładamy. Pielęgnacja jednak zabiera sporo czasu, ale jednocześnie daje niezmiernie wiele radości osobom, które tęsknią za naturą.

No i codzienne obowiązki, które wymagają wielkiego nakładu pracy. Czasami pytacie co ja robię, że w domu jest tak czysto? Według mnie nigdy nie jest tak idealnie w 100% jakby chciała :), ale by było w miarę na przyzwoitym poziomie, codziennie, bez wyjątków poświęcam pewien czas na ogarnięcie naszej przestrzeni. I chociaż dla niektórym może być to męcząca, a wręcz nudne, ja w trakcie tej czynności myślę sobie o wielu bardzo ważnych sprawach i nie jeden problem rozwiązałam właśnie w czasie sprzątania. ;) A pranie? To przecież nieustanna praca niczym w fabryce! ;)

Jest to wszystko bardzo trudne przy opiece nad 2 szkrabami, zwłaszcza gdy jedno zadaje 100 pytań a minutę, a drugie właśnie zaczęło chodzić i okazało się, że jest aż za bardzo w tym odważne i trzeba mieć oczy wokół głowy, ale staram się angażować je w codzienne obowiązki. Często bywa tak, że te czynności są parokrotnie przerywane, bo są nagłe sytuacje, jak pilna zmiana pieluszki, łagodzenie dziecięcych dramatów, posiłki maluchów itp. 

Dlaczego o tym piszę? Obecnie panuje taka tendencja ogromnych wymagań wobec ludzi (zwłaszcza kobiet). Kobieta na wszystko musi mieć czas i być alfa i omegą. Najgorsze jest to, że cokolwiek robi i tak jest źle. Gdy chce coś osiągnąć i chwilowo postawić na rozwój i karierę - jest korporacyjną, oschła babą. Gdy postanawia poświęcić swój czas na wychowanie dzieci - nic robi, tylko "siedzi" z dziećmi w domu. Gdy nie mieści się w rozmiar S, jest leniwą kluchą, która nie potrafi wziąć się w garść. Gdy uprawia sport - to tylko rozrywki jej w głowie, bo kto ma na takie coś czas i pieniądze. Gdy ma bałagan w domu, jest brudasem i nie dba o przestrzeń rodziny. Gdy ma dom na błysk, jest zwykłą kurą domową. Mogłaby o siebie zadbać i mieć zawsze nienaganne włosy i paznokcie, ale jednocześnie, gdy dba o urodę jest pustą, próżną dziewczyną. Gdy nie czyta książek, jest niedouczona, gdy czyta, będzie miała złośliwie wyliczony czas, który na to poświęca. Gdy ubiera się w sieciówkach - wydaje pieniądze na szmaty. Gdy kupuje droższe rzeczy dobrej jakości, jest rozrzutna. Gdy nie spędza czasu z przyjaciółmi i rodziną, jest zarobionym odludkiem, gdy stara się utrzymać bliskie relacje, ma pewnie za dużo wolnego czasu. Mogłabym tak w nieskończoność, ale myślę, że nie jedna z Was czuje się codziennie oceniana. Wyliczana ze swojej pracy, czasu czy wyborów. A ja sprzeciwiam się i nie chce brać udziału w tym wyścigu do nieosiągalnego ideału. 

Każdy z nas ma zupełnie inną sytuację i inny moment w życiu, który nie możemy oceniać przez pryzmat własnej osoby. Często umniejszamy innym, to co my w życiu robimy w inny sposób. Dla mnie najważniejsze jest to, by każdego dnia być lepszą wersją siebie. Często myślimy, że bycie dobrym, znaczącym, ważnym polega na robieniu rzeczy wielkich, o których się "mówi". Każdy ma jednak swoje życie, swój moment, w którym oddaje się danej sprawie i ważne jest to by wkładał w cokolwiek robi cząstkę własnego serca. Te pozornie błahe sprawy i zadania z dnia codziennego, są naszą pracą, która nas uszlachetnia. Jeśli masz zły dzień lub okres - po prostu zajmij się swoim przysłowiowym ogródkiem. Praca* to nie tylko etat i wielkie projekty, to nieustanne działanie, by pokazać na co Cię stać. Nie ma tu miejsca na wymówki i lenistwo. Po prostu trzeba działać. I nie dlatego, że musimy dążyć do ideałów narzuconych przez innych, tylko róbmy to dla siebie. 

* Praca – miara wysiłku włożonego przez człowieka w wytworzenie danego dobra; świadoma czynność polegająca na wkładanym wysiłku (działalność lub oddziaływanie) człowieka w celu osiągnięcia założonego przez niego celu; czynności umysłowe i fizyczne podejmowane dla realizacji zamierzonego celu.

Poprzez działalność pracy również człowiek tworzy wartość ekonomiczną w postaci towarów lub usług. 

Codzienność to też dobre chwile, jedzenie pod chmurką, chwila zadumy pod szumiącymi drzewami, spotkania z najbliższymi ludźmi, przy których czujesz się swobodnie.

I czas na relaks, na który czeka się jak na zbawienie, ale dzięki tym chwilom łapiemy energię na dalszą pracę.

W życiu największą siłą napędową do działania jest harmonia i dobry balans. Chociaż ostatnio mocno pochłonęła nas w pozytywny sposób nasza codzienność, postaram się jednak wpleść w nią też pracę nad blogiem i wpisami. Jednak pamiętajcie, że blog to tylko cząstka mojej codzienności i czasami okresy milczenia są równie ważne co pisania. ;)

Pozdrawiam cieplutko! 

Wasza G.