Mikołajki

Wiecie jak to jest z świąteczna atmosferą? Czasami czujemy ją od stóp do głów, że aż ciepło się robi na sercu, a czasami ucieka nam niczym ostatni nocny autobus. Dziś po trudnej nocy, gdy Gabrysia budziła się co chwila, rano wszyscy byliśmy smętni i ruszaliśmy się jak muchy w smole. Marysia zrobiła mała poranną awanturę, że nie założy pięknej czerwonej sukienki do przedszkola, a Gabrysia była ledwo przytomna i kleiła się do mnie tak, że nic nie mogłam rano zrobić. W przedszkolu był jakiś dramat bo Marysi przypomniało się, że nie otworzyliśmy kalendarza adwentowego. Ogólnie wszyscy byliśmy na NIE z wykrzyknikiem. Dziś byłam tak przemęczona, że odłożyłam wszystkie zawodowe zadania i pojechałam z Gabrysią na zakupy. Ale ona nie chciała zasnąć w wózku, więc właściwie nie kupiłam tego, czego potrzebowałam, bo musiałam szybko wracać do domu. "Takie Mikołajki!" - pomyślałam, ale zrobiłam sobie najlepszy prezent, idąc spać na drzemkę razem z Gabrysią. 

I pomyślałam sobie, że ten grudzień często jest taki szybki i szalony. Praca, porządki domowe, przygotowania do świąt, liczne spotkania towarzyskie, bo weekendy są zazwyczaj wypełnione po brzegi. Czasami odbieramy sobie tę świąteczną atmosferę właśnie pędząc i odbierając sobie odrobinę spokoju. Nie da się zrezygnować ze wszystkich obowiązków, ale musimy nauczyć się też odmawiać. Po prosu nie uda się być wszędzie w jednym czasie. Myślę, że świątecznej atmosferze najlepiej sprzyja spokój, chwila zadumy i czas spędzony z najbliższymi. I tego życzę Wam w grudniu na Mikołajki. :)

Gdy tylko tym pomyślałam, dzień zaczął się układać w zupełnie innym kierunku. Dziś po prostu celebrujemy zwykłą codzienność, w której wystarczy tylko dostrzec trochę magii. 

Spokojnego wieczoru Wam życzę. :*