4 Urodziny Miłoszka i Urodzinowa Chwalipięta

W miniony weekend Miłoszek skończył 4 latka! Mogę więc oficjalnie ogłosić, że w domu mamy już trójkę straszaków a nasze rodzicielstwo wkracza w zupełnie inny wymiar. O tym przekonujemy się już od jakiegoś czasu, bo chociaż z niemowlakami jest więcej pracy pod względem pielęgnacji czy pilnowania każdego ich kroku, to wraz z wiekiem pojawiają się inne wyzwania, które mocno absorbują rodziców. Zaczynam rozumieć znaczenie przysłowia "małe dzieci - mały problem, duże dzieci - duży problem" - chociaż problemem bym tego nie nazwała a właśnie większymi wyzwaniami. Z małymi dziećmi wszystko wydaje się łatwiejsze, o ile pilnujemy planu dnia i zaspokajamy potrzeby dziecka: zdrowego jedzenia, czystości, rozwoju poprzez proste aktywności i zabawki oraz masę przytulasków. Starsze dzieciaki, zwłaszcza gdy jest ich więcej i to w różnym wieku potrzebują atencji, rozmów na temat bieżących spraw, czasu sam na sam z każdym rodzicem, głębszych interakcji z rodzeństwem i co najważniejsze nauki życia w rodzinie. My rodzice musimy być jeszcze większym wzorem w trudniejszych sytuacjach, poznawać głębiej preferencje i zdolności każdego dziecka (już drewniane zabawki czy myszki Maileg nie załatwią sprawy ;)) i mieć zawsze otwartą głowę na trudne pytania, które nie sprowadzają się tylko do poznawania otoczenia czyli co to jest kosmos czy jak rośnie drzewo. Rozmowy i pytania są o wiele głębsze i dotykają naprawdę trudnych obszarów (na temat śmierci, zachowań ludzkich, dojrzewania, radzenia sobie w rówieśnikami itp.). Jest to jedyny moment, gdy my jako rodzice możemy przekazać dzieciom własne wartości. Słowa nie wystarczą, musimy pokazywać to przez nasze działanie. 

Jestem niesamowicie podekscytowania tym co nasze rodzicielstwo przyniesie, ale musze przyznać, że obecnie czuję większą presję niż wcześniej. Nie zastanawiam się już nad tym czy dzieci się dobrze rozwijają, ale czy robię wystarczająco dużo, żeby wyrośli na dobrych, szczęśliwych ludzi.

Wracając do urodzin, to musze stwierdzić, że te zimowe dzieciaki mają trochę pod górkę. Pogoda taka sobie, dopiero co była Gwiazdka i nie wiadomo co sobie właściwie na te urodziny zażyczyć, a wokół panują choroby. I nas to niestety nie ominęło. Miłoszek przed urodzinami miał powracające gorączki i nie chodził do przedszkola, ja a śpiąc z nim i czuwając nad gorączką w nocy podłapałam przeziębienie. Chorowała i moja Mama i mąż i dalsza rodzina, w jednym momencie wszystkich nas zmogło i nikt nie był w stanie sobie wzajemnie pomóc - i jak tu zorganizować przyjęcie? 

Byłam w bardzo kiepskim stanie, ale nie chciałam zawieść Miłoszka, który tak bardzo czekał na ten dzień. Nie chcieliśmy przekładać urodzin (z racji sytuacji rodzinnej z chorym Tatą nauczyłam się, by nie liczyć, że coś się zrobi później, bo ta możliwość może wcale nie nastąpić) i tak zorganizowaliśmy skromne urodziny w pomniejszonym składzie. I wiecie co jest najfajniejsze? Nasze dzieciaki powiedziały, że było naprawdę fajnie! :)

I chyba to też była dobra nauka dla naszych starszaków - nie zawsze jest idealnie i po Twojej myśli, ale zawsze możesz postarać się, by było chociaż na tyle dobrze, na ile pozwolą Ci zasoby i energia. Potem okazuje się, że te wszystkie wartościowe chwile kryją się pomiędzy wierszami niezależnie od sytuacji. :)

Przygotowania zaczęłam od robienia tortu. Pomyślałam, że jak zrobię chociaż to, to jest to kamień milowy i urodziny się odbędą. ;) Na szczęście mój tradycyjny, rodzinny przepis oraz moja wariacja kremu z mascarpone tak już mi weszła w krew, że tort przygotowałam całkiem sprawnie wieczór wcześniej.

Miłoszek zażyczył sobie tort z Muminkiem. Planowałam oczywiście zrobić tort w różnych kolorach a figurkę z masy cukrowej (a nawet miałam w głowie by odzwierciedlić całą dolinę!), ale choroba wymusiła znacznie prostszą formę, która ostatecznie wyszła bardzo uroczo. Udekorowałam tort w domowym klimacie z borówkami i kiwi i zrobiłam tekturową plakietkę z Muminkiem. :)

Do urodzin w klimacie Doliny Muminków przygotowałam się wcześniej zamawiając dla dzieci Muminkowe słodycze (nasi najmniejsi goście zawsze dostają paczuszkę ze smakołykami) oraz serwetki.

No cóż ostatecznie okazało się, że jedynymi dzieciakami była nasza trójeczka...

Chociaż gości miało być znacznie mniej, nie mogłam sobie odmówić przybrania na tą okoliczność stołu. Zazwyczaj przy stole lewo mieszczą się dorośli, a dzieci mają stół przyszykowany obok w kuchni. Tym razem ze względu na ograniczoną ilości gości, dzieciaki mogły spokojnie siedzieć z nami przy jednym stole. :)

Serwetki z Muminkami były przeurocze i nadawały tajemniczego klimatu. Wszystkie Muminkowe akcesoria kupiłam TU.

Chociaż pierwotnie menu miało być mocno rozbudowane dla większej ilości osób, tym razem uprzedziłam wszystkich, że będzie skromnie ale mam nadzieję, że mimo wszystko pysznie i aromatycznie. Zrobiłam po prostu tyle na ile starczyło mi sił.

Zdecydowałam się na zupę krem z pieczonych pomidorów oraz grzanki Bruschetta z pomidorami oraz gruszką i serem bleu.

Do piekarnika wkładamy pomidory na gałązkach (przy niektórych zostawiając szypułki) oraz 4 duże pomidory, papryczkę chili bez pestek i czosnek w całości. Solimy, polewamy obficie oliwą z oliwek i pieczemy ok. 30 min w temperaturze 180 stopni.

Siekamy 2 czerwone cebule i smażymy je w garnku na średnim ogniu (na masełku klarowanym lub oliwie) aż się zeszkli.

Następnie do cebuli dodajemy 4 łyżki octu balsamicznego i smażymy aż spulchnieje od czasu do czasu mieszając.

Do garnka wlewamy wszystkie warzywa wraz z puszczoną przez nie wodą i oliwą. A upieczony czosnek wyciskamy ze skórki.

Dolewamy szklankę wody i blendujemy zawartość całego garnka (najlepiej w 2 turach) na gładki krem. Możemy teraz przyprawić według uznania solą i pieprzem.

Bagietkę kroimy na podłużne kawałki i smarujemy czosnkiem oraz oliwą.

Na ciepłe pieczywo nakładamy pokrojone pomidory z czosnkiem i bazylią lub z gruszką i serem bleu.

Zupę podajemy z kleksem śmietany i posypujemy świeżą bazylią.

Danie jest bardzo aromatyczne!

Dobrze, że nasza kochana ciocia Zuzia przyjechała!

To czas na tort dla naszego chłopca!

To prawda, że to najmłodsze dziecko zostaje w głowie malutkie znacznie dłużej niż rodzeństwo, gdy wracam wspomnieniami do 4 urodzin Marysi (tu) czy 4 urodzin Gabrysi (tu) wydawały mi się znacznie "doroślejsze". A może tak jest z dziewczynkami? :)

Czas na rozpakowywanie prezentów!

Coś nas wzięło na te przytulaski! Tu Zuzia, Moja mama na dnie, dzieciaki, z tyłu ciocia Zosia na nich Babcia Jola i jak tylko zrobiłam zdjęcie rzuciłam się i ja! :) 

Ostatnio mieliśmy naprawdę ciężki okres i wiele trudnych sytuacji, a w rodzinie jest największa siła. Cała reszta to tylko dodatki, które są oczywiście ważne, ale ostatecznie to nie wykwintne dania na przyjęciu czy fikuśne przybranie tortu liczy się najbardziej.

Ponieważ pojawił się taki rumor, że nie było gwiazdkowej chwalipięty, to śpieszę się z prezentami Miłoszka. :)

Nowy strój Spidermana. Ten porządniejszy (H&M), bo poprzedni rozpadł się na kawałki przez częste noszenie. :)

Książeczki z Kubusiem Puchatkiem. (Czytamy z Miłoszkem codziennie, wiec ucieszył się bardzo!)

Co zestawu Country od Playmobil, którymi często się bawią, dołączyli dwaj jeźdźcy. :)

Miłoszek to taki trochę gadżeciarz, wiec lubi a to figurki a to zegarek.

 

Muminkowe słodycze oraz breloczek.

Puzzle!

I trochę akcentu z Batmanem - zestaw lego (złożyli już następnego dnia!) i figurka.

Chłopięcy świat. :)

Wiem, że coś Muminkowego jeszcze trafi dla Miłoszka od wujka, wiec wkleję przy okazji. 

A z sentymentu zapraszam Was na poprzednie urodziny tego uroczego chłopca - ależ on rośnie!

1 urodziny (tu) - 2 urodziny (tu) - 3 Urodziny (tu)

Chociaż było trochę przeciwności losu i urodziny wyprawiłam ostatkiem sił, to bardzo cieszę się na ten rodzinny czas za nami. 

Co prawda już w nocy po urodzinach cała się trzęsłam i miałam największe w życiu dreszcze, a następnego dnia nie wstałam z łóżka nawet na sekundę i nadal nie mogę się z tej choroby pozbierać, to przygotowując dla Was ten wpis radość wypełnia moje serce. 

Z biegiem lat priorytety w mojej głowie nabierają na sile. I dobrze mi z tym. :)

Ściskam Was kochani i wracam niebawem z następnym wpisem. :*