Grudniowe Dni z G. "Ubieranie Choinki"

SOBOTA

Nadszedł upragniony weekend, chociaż zapowiada się bardzo intensywnie, to mam nadzieję, że przyniesie trochę wytchnienia.

Budzimy się w wyjątkowych nastrojach, bo dziś w planach mamy ubieranie choinki. Czekałam na ten moment cały rok! :)

Nasze poranki, jakże cenne, gdy są nieśpieszne. Kiedy jestem pochłonięta ścieleniem łóżek, Marysia "czyta" książeczki. Serce rośnie, gdy patrzę, jak ona je lubi!

Omlet z płatków owsianych zawsze serwowany przez najlepszego kucharza w domu.

Otwieramy kalendarze, z głośnika lecą świąteczne piosenki i zaczynamy!

Tańce i ubieranie choinki. Nasz cudowny czas spędzony razem.

Z różnych powodów nie mamy prawdziwej choinki, ale paradoksalnie ma to swój oldschool'owy urok. Przez lata towarzyszy nam ta sama choinka, która "zimuje" latem na strychu, by w grudniu się obudzić. To nie coroczny nowy gość, tylko ta sama identyczna choinka, którą Marysia pokochała. Zawsze ma ten sam wygląd i kształt, a zwierzaki nam jej nie zjedzą i ciepło z kominka jej nie wysuszy. ;)

Pan Poślubiony przygotowuje pyszny obiadek i odwiedza nas mój brat. Potem idziemy do rodziców i ścinam mu włosy. (ścinam regularnie brata, mojego tatę i Marysię, bywało też, że Babi i moją mamę a nawet kiedyś zdarzyło się, że Pana Poślubionego - można powiedzieć więc, że jestem domową fryzjerką) ;)

Potem jadę na szybkie zakupy, rozpakowuje je i ogarniam kuchnię.

Marysia z Tatą jadą na spotkanie rodzinne. Tak bardzo żałuje, że nie mogę być z nimi. :(

W tym czasie razem z Anią mamy spotkanie odnośnie projektu. Gabrysia zazwyczaj super asystentka, dziś jest w fatalnym nastroju. Zęby idą! Na szczęście klienci bardzo wyrozumiali. ;)

W tym czasie moi kochani są i w restauracji i na jarmarku świątecznym. :)
Z ciocią Edi i z babciami.

Po spotkaniu usypiam Gabrysię i jedziemy z głodną Anią i Edi na późną kolację. :)

Aby zdążyć, piszę wczorajszego posta w uroczym towarzystwie naszych wieczornych gości. :)

Ależ wypełniony po brzegi dzień.
Do jutra kochani. Dobranoc.